هزینههای لازم برای راهاندازی کسب و کارهای فرانچایز در کانادا
برای خرید و راهاندازی یک فرنچایز در کانادا، متوسط سرمایه مورد نیاز معمولا بین ۵۰,۰۰۰ تا ۵۰۰,۰۰۰ دلار کانادا متغیر است. این مبلغ به عواملی چون صنعت مربوطه و اندازه فرنچایز بستگی دارد.
در نظر گرفتن هزینههای اصلی برای راهاندازی کسب و کار فرنچایز در کانادا حیاتی است. این هزینهها شامل:
• هزینههای پرداختی به صاحب برند تجاری: این شامل هزینه حق استفاده از امتیاز برند (Franchise Fee)، هزینههای آموزشی، هزینههای پشتیبانی بازاریابی و درصدی از درآمد حاصل از فروش (Royalty Fees) میشود.
• هزینههای سرمایهگذاری: این بخش شامل هزینههای مربوط به تامین مواد اولیه، خرید تجهیزات و لوازم، بیمه، خدمات حقوقی و حسابداری، و هزینههای استخدام و آموزش کارکنان است.
در بخش بعدی مقاله، به بررسی دقیقتر این هزینهها و نحوه مدیریت آنها خواهیم پرداخت تا شما را در تصمیمگیری آگاهانهتر یاری کنیم.
هزینه حق استفاده از امتیاز برند تجاری (Franchise Fee)
هزینه حق استفاده از امتیاز برند تجاری، که به آن Franchise Fee گفته میشود، یک پرداخت ثابت است که فرنچایزیها به فرنچایزر یا دفتر مرکزی برای استفاده از برند و مدل کسب و کار میپردازند. این مبلغ میتواند از چند هزار دلار تا بیش از ۷۵,۰۰۰ دلار متغیر باشد و به عواملی چون صنعت فرنچایز، اندازه کسب و کار، شهرت برند، مکان نمایندگی و استراتژیهای توسعهای فرنچایزر بستگی دارد.
به طور کلی، هرچه برندی که قصد دارید تحت آن فعالیت کنید مشهورتر و معتبرتر باشد، هزینه بیشتری برای Franchise Fee باید پرداخت شود. به عنوان مثال، هزینه Franchise Fee برای برندی با شهرت بینالمللی مانند Taco Bell ممکن است تا یک و نیم برابر بیشتر از هزینهای باشد که برای برندی با شهرت ملی در کانادا مانند Tim Hortons پرداخت میشود.
Franchise Fee ممکن است شامل هزینههای اضافی نیز بشود، مانند هزینههای مربوط به جذب، انتخاب و آموزش سرمایهگذاران جدید که قصد دارند به عنوان فرنچایزی فعالیت کنند. این هزینهها به منظور تضمین کیفیت و استانداردهای برند در تمامی نمایندگیها و حفظ اعتبار آن در بازار است.
هزینه درآمد حاصل از فروش (Royalty Fee)
هزینه درآمد حاصل از فروش، که به آن Royalty Fee گفته میشود، یک پرداخت متغیر است که فرنچایزیها بر اساس درصدی از فروش ناخالص خود به فرنچایزر پرداخت میکنند. این درصد معمولا بین ۴ تا ۸ درصد است و میتواند به صورت هفتگی، ماهیانه یا سه ماه یک بار تعیین شود. میزان Royalty Fee بسته به نوع کسب و کار و صنعت متفاوت است و اغلب در فرنچایزهای خدماتی بیشتر از کسب و کارهای خردهفروشی است.
گاهی اوقات، به جای درصد فروش، یک هزینه ثابت به فرنچایزر پرداخت میشود. این موقعیتها معمولا در کسب و کارهایی رخ میدهد که فرنچایزیها نیاز دارند تا بیشتر یا تمامی مواد و لوازم مورد نیاز خود را مستقیما از دفتر مرکزی خریداری کنند. در این حالت، فرنچایزر ممکن است مبلغی را به عنوان سود به قیمت محصولات اضافه کند، که به این فرآیند قیمتگذاری محصول (Product Pricing) گفته میشود. این روش به فرنچایزر اجازه میدهد تا از فروش محصولات به فرنچایزیها نیز سود کسب کند.
هزینه تبلیغات (Advertising Fund)
تبلیغات برای برند کلی: این نوع تبلیغات به صورت مشترک توسط دفتر مرکزی و نمایندگیها انجام میشود. بودجه مورد نیاز برای این تبلیغات از دو منبع تأمین میگردد: بخشی توسط فرنچایزر و بخشی توسط فرنچایزیها. هزینهای که نمایندگیها برای تبلیغات پرداخت میکنند، معمولا به صورت درصدی از فروش ناخالص آنها (حدود ۲ تا ۴ درصد) محاسبه میشود.
تبلیغات مستقل نمایندگیها: در این حالت، نمایندگیها باید به صورت جداگانه برای فرنچایز خود تبلیغ کنند. در قرارداد بین دفتر مرکزی و نمایندگی، معمولا شرط میشود که فرنچایزی باید مبلغ مشخصی را به صورت ماهانه برای تبلیغات اختصاص دهد.
این دو سطح تبلیغاتی به فرنچایزها امکان میدهند تا هم برند کلی را تقویت کنند و هم موقعیت بازاریابی محلی خود را بهبود ببخشند. این استراتژیهای تبلیغاتی متفاوت به آنها کمک میکند تا هم در سطح ملی و هم در سطح محلی با مشتریان ارتباط برقرار کنند و نام تجاری خود را گسترش دهند.
هزینه لازم برای سرمایهگذاری (Initial Investment)
فرنچایزرها، یا صاحبان اصلی کسب و کار، معمولا از سرمایهگذارانی که قصد دارند فرنچایزی تحت نام برند آنها راهاندازی کنند، انتظار دارند که مبلغ قابل توجهی را به عنوان سرمایه اولیه سرمایهگذاری نمایند.
این سرمایه اولیه ممکن است شامل داراییهای نقدی مانند پول نقد و اوراق قرضه کوتاهمدت باشد. بنابراین، برای خرید فرنچایز در کانادا، حیاتی است که سرمایهگذاران خود را بیش از حد درگیر وام و بدهیهای سنگین نکنند.
هزینههای دیگری که باید در نظر گرفته شوند عبارتند از:
• هزینه اجاره محل کسب و کار: این شامل پرداختهای ماهانه یا سالانه برای اجاره فضایی است که فرنچایز در آن فعالیت خواهد کرد.
• نوسازی ملک: اگر نیاز به تغییرات یا به روز رسانیهایی در محل کسب و کار باشد، هزینههای نوسازی باید محاسبه شوند.
• خرید تجهیزات و لوازم: هزینههای مربوط به خرید تجهیزات و لوازم مورد نیاز برای راهاندازی و اداره کسب و کار.
• هزینههای نیروی کار: دستمزد و مزایای کارکنانی که در فرنچایز استخدام میشوند.
• هزینههای بیمه: پوشش بیمهای برای کسب و کار، کارکنان و مشتریان.
• خدمات حقوقی: هزینههای مربوط به مشاوره حقوقی و تنظیم قراردادها و مجوزها.